این روش به این صورت اجرا می شود: ارایه محرکی که بخشی ازواحد S-R ناخوشایند(عادت) را تشکیل می دهد ولی ارایه آن باید به قدری ضعیف باشد که پاسخ ناخوشایند را فراخوانی نکند. اگراین محرک رفتارناخوشایند را فراخوانی نکند پس احتمالا پاسخ دیگری را فراخوانی خواهد کرد. باردیگراین صرفا پاسخ واکنش نشان ندادن است. بعد به تدریج این محرک با شدت فزاینده ای طی کوششهای متوالی ارایه می شود ولی درجه افزایش باید به قدری کم باشد که پاسخ ناخوشایند را هرگزفراخوانی نکند. هنگامی که شدت محرک به درجه ای رسیده باشد که درابتدا رفتارناخوشایند را تحریک می کردعادت متفاوتی شکل می گیرد
سومین روش عبارت است ازارایه محرک به هنگامی که پاسخ نتواند رخ دهد چون ازواکنش ناخوشایند جلوگیری شده است پاسخ متفاوتی جای آن را می گیرد ودرنهایت کاملا جایگزین عادت قدیمی می شود
هریک ازاین روشها را می توان درتربیت کردن اسبها نشان داد- آزمودنی ای که گاتری بزرگ شده درنبراسکا اطلاعاتی درباره آن داشت . اکثرافراد قبول دارند اسبی که جفتک می اندازد عادت بدی دارد به قول رفتارگرایان زنجیره S-R بدی دارد. عنصرمحرک این عادت مواردی مثل زینها وآدمها هستند که روی اسب قرارمی گیرند وباعث می شوند اسب به شیوه ضد اجتماعی واکنش نشان دهد. عنصرپاسخ فعالیت ضد اجتماعی یعنی پاسخ جفتک انداختن است. نظریه گاتری سه روش مختلف را برای تغییردادن این رفتاراسب توصیه می کند. روش متداول" گاوچرانها" برای رام کردن اسب به این صورت است که زینی را روی پشت اسب می اندازند وسواکاری روی آن می پرد. بعد ازاینکه اسب به اندازه کافی خسته شد پاسخ دهی به صورت ناخوشایند را متوقف می کند واگرسوارکارهنوزسوار برآن باشد اسب بالاخره با ایستادن. راه رفتن یا دویدن پاسخ خواهد داد این روش خستگی گاتری است . ازروش آستانه نیزمعمولا برای رام کردن اسبها استفاده می شود. این روش مستلزم آرام کردن اسب است وبا قراردادن پتوی نازک روی پشت آن وافزایش دادن وزن (یعنی افزایش دادن شدت محرک) طی کوششهای متوالی آغازمی شود. باقدری صبروشکیبایی اسب به این صورت رام می شود. روش سوم که محرکهای مغایراست درمورد اسبها کمتربه کارمی رود ولی این روش نیزمی تواند موثرباشد. این روش شامل ارایه محرک(زین وسوارکارروی پشت اسب) می شود به طوری که پاسخ نتواند روی دهد. محرک مغایرمعمولا شامل بستن اسب به تیرک است به طوری که نتواند جفتک بیندازد